Filozofia

Ego nie jest przemyślanym językiem programowania. Jest zbiorem paradygmatów, koncepcji i technik, które twórcy Ego uważają za ciekawe. Ciekawe nie tylko ze względu na abstrakcje, które wprowadzają, ale także ciekawe ze względu na wyzwania, które stawiają przed twórcami podczas ich implementacji.

Aby nie popaść w odmęty chaosu, prezentujemy poniżej zbiór zasad, którymi kierujemy się podczas pracy nad Ego.

bez niespodzianek

Unikaj niespodzianek, wszelkich niespodzianek. Programowanie to nie pudełko czekoladek. Tutaj nie ma miejsca na fajerwerki, fontanny, wodotryski i pola minowe.

Jeśli jakaś koncepcja w Ego spowoduje chociaż cień niepewności, zaskoczenia.

Poniżej niepełna lista niespodzianek, których nie spotkasz w Ego:

• null
• niejawna konwersja typów
• pierwszeństwa operatorów
• brak instrukcji, wszystko jest wyrażeniem
• stan globalny

mniej znaczy więcej

Mniej znaczy więcej.

• funkcje
• obiekty
• prymitywy
• atrybuty
• możliwości

wolni od ideologii